.: Witamy na stronie Klubu Miłośników Pojazdów Szynowych w Poznaniu .:
Tabor historyczny czynny - tramwaje
Tabor historyczny czynny - autobusy
Tabor historyczny przeznaczony do odbudowy
Carl Weyer
305
Historia Carl Weyerów w Poznaniu sięga 1904 r. Wtedy do stolicy Wielkopolski dostarczono osiem pierwszych wagonów silnikowych z fabryki w Düsseldorfie. W 1905 r. do Poznania dotarło pięć pierwszych wagonów doczepnych - nieco krótszych od silnikowych (7,5 m zamiast 8,7 m) i wyposażonych w inne okna (prostokątne zamiast zakończonych łukowo). 14 z 32 sztuk doczepek zmontowano w Poznaniu - na terenie warsztatów PKE przy ul. Gajowej. Carl Weyery służyły mieszkańcom miasta przez ponad pół wieku. Ostatnie wagony doczepne zjechały z tras w 1960 r.
Wagon 305, wyprodukowany w 1905 r., odnaleziony został na działce w Fabianowie, skąd 8 kwietnia 2009 r. został zabrany wspólnymi siłami KMPS i MPK Poznań. W 2010 r. wagon został wpisany do ewidencji zabytków ruchomych. W roku 2013 w firmie Modertrans Poznań rozpoczęła się budowa repliki pojazdu na podstawia oryginału wydobytego z działki. Premiera wagonu miała miejsce 5 maja podczas obchodów 135 lecia komunikacji miejskiej w Poznaniu, a po raz pierwszy wagon zaprezentowany został dla pasażerów 21 czerwca.
| Producent: | Rodzaj wagonu: | Rok produkcji: | Numer inwentarzowy: | Numer taborowy: | Ilość miejsc siedzących: | Ilość miejsc stojących: | Wymiary (w mm): |
| Carl Weyer | Doczepny bierny | 1905 | 2305 | 305 | 22 | - | x/x/x |
Konstal N+ND
602+456
Po wojennych zniszczeniach zaistniała potrzeba szybkiego uzupełnienia braków taborowych polskich przedsiębiorstw tramwajowych. Wyprodukowanie nowoczesnego tramwaju, wyłącznie siłami krajowego przemysłu, nie było wówczas możliwe, dlatego zdecydowano się skopiować konstrukcję prostego i łatwego, zarówno w produkcji, jak i eksploatacji, niemieckiego tramwaju wojennego KSW.
Pierwsze wagony silnikowe, określone jako "normalizowane" (stąd, do dziś stosowany w oznaczeniach konstrukcyjnych polskich tramwajów, symbol N) wyprodukowano w Chorzowie, w 1949 r. W latach 70. wagony generacji N poddano modernizacji, wzorując się na prototypowym wagonie typu 4NJ. W jej ramach zlikwidowano drzwi z lewej strony pudła, usunięto zbędne stanowisko motorniczego, zmodyfikowano wygląd zewnętrzny, a także zainstalowano napędy drzwi itp.
Zmodyfikowane w ten sposób wagony eksploatowane były w Poznaniu do końca 1992 r. Do celów muzealnych pozostawione zostały m.in. dwa wagony, o numerach 602 (silnikowy) oraz 456 (doczepny). Oba wagony zostały kilka lat temu wyremontowane i nadano im wygląd z okresu tuż po modernizacji.
Ilość miejsc siedzących: 27 (wagon silnikowy 15 + wagon doczepny 12)
Maksymalna ilość osób: ok. 50 osób
Nagłośnienie: wewnętrzne w obu wagonach (radio CD + mikrofon) i zewnętrzne (radio CD + mikrofon)
Sanocka Fabryka Wagonów ND
436
Wagony typu ND wyprodukowane przez Sanocką Fabrykę Wagonów były pierwszymi wagonami generacji N dostarczonymi do Poznania. Osiem wozów doczepnych dotarło do naszego miasta w 1950 r. Remont jedynego zachowanego wagonu rozpoczęto w 1996 r.
W 2008 r. wagon został wpisany do ewidencji zabytków ruchomych.
W 2013 r. remont wagonu został ukończony. Oficjalna premiera odbyła się podczas obchodów 115. lecia tramwajów elektrycznych.
Konstal 102N
1
Na bazie konstrukcji przeznaczonego dla Warszawy tramwaju typu 13N, opracowany został wariant uproszczony tego tramwaju, przeznaczony do eksploatacji w pozostałych miastach. Wagon typu 102N był dwuczłonowy i posiadał zmienioną stylistykę czoła, a także układ elektryczny z rozrządem bezpośrednim i nastawnikiem ręcznym. Ze względu na stwierdzone mankamenty, wyprodukowano tylko 42 "kanciaki".
Do Poznania, w 1970 r., trafiło osiem z nich. Ostatni wagon tego typu zakończył służbę w 2004 r. Do celów muzealnych zachowany został wagon o numerze 1, który po przeprowadzonym remoncie, odzyskał wygląd zbliżony do początkowego okresu służby.
Ilość miejsc siedzących: 32
Maksymalna ilość osób: ok. 60 osób
Nagłośnienie: wewnętrzne (radio CD + mikrofon)
Konstal 102Na
71
W związku z problemem odbijania światła w dużej, pochylonej do przodu szybie, wagonów generacji 102N, powrócono do starego wyglądu znanego z wagonów generacji 13N. Wagony z nowym przodem otrzymały oznaczenie 102Na. Do Poznania łącznie dostarczono 65 przegubowych stodwójek generacji 102Na.
Wagon o numerze bocznym 71 był ostatnim liniowo eksploatowanym przegubowcem. Tramwaj ten eksploatowany był liniowo aż do 2006 r. W ostatnich miesiącach eksploatacji kursował w malowaniu kremowo-zielonym – przemalowany został z okazji 125-lecia komunikacji miejskiej w Poznaniu.
Tramwaj ten został wyremontowany w 2008 r. i do 27 listopada 2013 roku był czynnym wagonem liniowym, stylizowanym na historyczny. Po raz ostatni na linię wyjechał 10 września 2013r. na linię nr 4, brygadę 3. Obecnie dołączył do grona taboru historycznego i obsługuje przejazdy zamknięte oraz linie specjalne uruchamiane przy udziale KMPS.
Ilość miejsc siedzących: 32
Maksymalna ilość osób: ok. 60 osób
Nagłośnienie: wewnętrzne (radio CD + mikrofon)
Konstal 105N
82+81
Pod koniec 1974 r. do produkcji wdrożono nowoczesny tramwaj typu 105N. Posiadał on układ elektryczny oparty o rozwiązania zastosowane w wagonach 13N, natomiast wyróżniał się nowoczesnym wyglądem, mocno przeszklonego i wzbogaconego o dodatkowe drzwi, pudła. Stał on się wówczas symbolem nowoczesności polskiej komunikacji miejskiej. W Poznaniu wagony tego typu poddawano modernizacji (na wagony 105Na oraz Moderusy Alfa). Wraz z rozpoczęciem dostaw wagonów Solaris Tramino oraz Moderus Beta rozpoczęła się kasacja najstarszych wagonów typu 105Na.
Skład wagonów 194+193 jest ostatnim pociągiem dwóch wagonów generacji 105N, którego wygląd i wyposażenie przywrócono do stanu fabrycznego podczas remontu w 2007r. Wagony do końca 2013 roku spotkać można było w ruchu liniowym. Aktualnie stanowią rezerwę taborową MPK Poznań. W 2014 roku planowne jest ich wycofanie z ruchu liniowego z przeznaczeniem na skład historyczny.
Ilość miejsc siedzących: 40
Maksymalna ilość osób: ok. 80 osób
Nagłośnienie: wewnętrzne (radio CD + mikrofon)
Galeria w przygotowaniu!
Düwag GT6
615
Wraz z dostawą wagonów generacji GT8 do Poznania trafiły również krótsze wagony typu GT6. Kłopoty w początkowej eksploatacji sprawiły szersze niż w polskich wagonach obręcze kół – na torowiskach wbudowanych w jezdnię z kostki brukowej uderzały one o wystające kamienie. Z tego powodu początkowo kierowano je tylko na wcześniej przygotowane trasy.
Z początkiem XXI wieku rozpoczęto przebudowę części wagonów na pojazdy techniczne. Wagon o numerze 615 jest ostatnim przedstawicielem wagonów GT6 w Poznaniu. W 2011 r. przywrócono mu oryginalne malowanie przewoźnika z Düsseldorfu. W 2013 roku tramwaj wycofano z ruchu liniowego z przeznaczeniem na wagon historyczny. W lutym 2015 roku rozpoczęto prace mające na celu przywrócenie w wagonie oryginalnego Niemieckiego wyposażenia. Całość prac została wykonana przez członków KMPS z pomocą pracowników MPK.
Ilość miejsc siedzących: 43
Maksymalna ilość osób: ok. 60 osób
Nagłośnienie: wewnętrzne - Mikrofon dla motorniczego
Düwag GT8
685
Wagony GT8 dla przedsiębiorstwa Rheinbahn Düsseldorf zostały dostarczone na przełomie lat 50. i 60. Część wyprodukowano jako nowe, a część powstała poprzez uzupełnienie o człon środkowy wcześniej dostarczonych GT6.
Pierwsze tramwaje GT8 trafiły do Poznania pod koniec 1996 r. Uratowały one sytuację taborową MPK, w sytuacji koniecznych kasacji wyeksploatowanych wagonów rodziny 102N/102Na, a równocześnie rychłego otwarcia trasy PST. Wagony swą wygodą i niezawodnością zyskały sobie duże uznanie zarówno poznaniaków, jak i pracowników MPK. Ostatnie dostawy zrealizowano w 2011 r.
W lipcu 2008 r. wagon GT8 685 zyskał odnowione malowanie. To ostatni tramwaj z dostawy w 2003 r., który posiada oryginalne malowanie przewoźnika z Düsseldorfu.
Ilość miejsc siedzących: 60
Maksymalna ilość osób: ok. 80 osób
Nagłośnienie: wewnętrzne (radio CD + mikrofon)
Tabor historyczny czynny - autobusy
Jelcz RTO
1679
Produkcję autobusu tej marki rozpoczęto w 1959 r. Autobusy eksploatowano głównie na liniach podmiejskich ze względu na ręcznie otwierane drzwi i podwójne siedzenia na całej długości. Produkcję przyczep uruchomiono 6 lat później, w 1965 r. Posiadały pojedyncze drzwi otwierane ręcznie. Pojazdy tego typu jeździły w służbie MPK w Poznaniu w latach 1975-1982. Autobusy tego typu wraz przyczepami typu P-01 wykorzystywano głównie w przewozach zamkniętych, pojawiały się również na linii autobusowej nr 61 do Krzyżownik oraz na liniach podmiejskich. Zachowany „ogórek” został przywieziony z Goleniowa i odbudowany w warsztatach MPK w 2005 r. Z końcem tego samego roku gotowa była również przyczepka potocznie nazwana „korniszonem”.
Ilość miejsc siedzących: w przygotowaniu...
Maksymalna ilość osób: 52 osoby
Nagłośnienie: wewnętrzne (radio CD + mikrofon)
DAF MB200
1934
Autobusy marki DAF dotarły do Poznania w 1991 r. w darze od rządu Holandii. W latach 1969-1988 wyprodukowano łącznie prawie 3 tysiące egzemplarzy tych autobusów. W Poznaniu pierwotnie obsługiwały linie pospieszne, by w 1997 r. sukcesywnie pojawiać się także na innych liniach. Część autobusów była wyposażona w półautomatyczną skrzynię biegów, a część w skrzynię automatyczną.
Ostatni DAF zachowany przez miejskiego przewoźnika, dzięki staraniom członków stowarzyszenia, otrzymał oryginalne malowanie z Amsterdamu. Pojazd zasilił flotę pojazdów historycznych MPK Poznań.
Ilość miejsc siedzących: 40 miejsc
Maksymalna ilość osób: ok. 42 osoby
Nagłośnienie: brak
Jelcz PR110
1383
Początki tego autobusu sięgają 1975 r., kiedy to bramy fabryki w Laskowicach opuściły pierwsze pojazdy zbudowane na licencji francuskiego Berlieta (PR100). Produkcja trwała aż do 1992 r., kiedy to ostatecznie zostały zastąpione przez nowszy model : Jelcz 120M. Autobusy te były produkowane w wielu odmianach m.in. miejskiej i turystycznej.
Poznański Jelcz pochodzi z 1991 r. i przez szereg lat z numerem 1 służył w komunikacji miejskiej gminy Koziegłowy. Kilka lat temu został poddany remontowi, w wyniku którego otrzymał tradycyjne kremowo-wiśniowe malowanie. W 2008 r. autobus trafił do MPK Poznań gdzie dołączył do grona pojazdów historycznych.
Ilość miejsc siedzących: 36 miejsc
Maksymalna ilość osób: ok. 120 osób
Nagłośnienie: brak
Ikarus 260.04
1735
Ikarus 260 to jedenastometrowa wersja ikarusów rodziny 200 z trzydrzwiowym nadwoziem. Taka wersja autobusu miała być alternatywą dla wrażliwego na przeciążenia i korozję Jelcza PR110. Pierwsze poznańskie ikarusy trafiły do MPK w 1982 r. i zostały skierowane do obsługi osiedli ratajskich. Dostawę autobusów zakończono w 1986 r., a ich eksploatację w 2010r. Od tego czasu, na cele autobusu historycznego zachowano autobus o numerze 1735. Autobus do 2014 roku jeździł w stanie z końca eksploatacji liniowej, w listopadzie 2014 autobus skierowano do naprawy głównej mającej na celu przywrócenie mu wyglądu w jakim wyjechał z fabryki w 1984 roku.
Ilość miejsc siedzących: 22 miejsca
Maksymalna ilość osób: ok. 80 osób
Nagłośnienie: wewnętrzne (radio CD + mikrofon)
Galeria w przygotowaniu!
Ikarus 280.26
1545
Ten model przegubowego autobusu był najpopularniejszym ze wszystkich eksploatowanych nie tylko w Poznaniu, ale i w całej Polsce. Produkowany były od początku lat 70., a pierwszy egzemplarz trafił do Poznania w październiku 1981 r. Dzięki swym walorom, ten model ikarusa mógł obsługiwać każdą linię komunikacyjną. Na dziś eksploatacja liniowa tego typu autobusu jest już w Poznaniu zakończona. Zachowany egzemplarz został wyprodukowany w 1986 r. i przez 23 lata pełnił służbę w MPK Poznań. W 2009 r. staraniem KMPS został całkowicie wyremontowany i przywrócony do stanu fabrycznego.
Ilość miejsc siedzących: 35 miejsc
Maksymalna ilość osób: ok. 145 osób
Nagłośnienie: wewnętrzne (radio CD + mikrofon)
Galeria w przygotowaniu!
Tabor historyczny przeznaczony do odbudowy
Stocznia Północna N
2024
Wagon N 2024 (ex 629, exex 178) został wyprodukowany w 1951 r. w gdańskiej Stoczni Północnej. Tak jak inne wozy generacji N, na przełomie lat 60. i 70. przeszedł modernizację polegającą na przebudowie na jednostronny, lecz pozostawiono stanowiska motorniczego na obu końcach wagonu, w celu jego eksploatacji w ruchu wahadłowym, podczas remontów torowisk.
W takim stanie przetrwał do końca eksploatacji wozów generacji N w Poznaniu, czyli do 31 grudnia 1992 r.Na początku 1993 r. został przeznaczony na wagon gospodarczy (otrzymał numer 2024) i służył do holowania uszkodzonych składów oraz przewozu różnego rodzaju materiałów. W 2004 r. został on wyłączony z eksploatacji.
W 2008 r. wagon został wpisany do ewidencji zabytków ruchomych.
Konstal 13N
115
Po doraźnym zaspokojeniu potrzeb krajowych przewoźników dostawami wagonów typu N i 4N, przystąpiono do realizacji programu produkcji tramwaju szybkobieżnego. Opracowana konstrukcja wzorowana była na czeskim tramwaju T1, zaś wyposażenie elektryczne na rozwiązaniach belgijskiej firmy ACEC. W latach 1959 - 1969 zbudowano łącznie 845 wagonów serii 13N, które prawie w komplecie trafiły do Warszawy (jedynie 4 sztuki pozostały na Śląsku) i tylko tu były i są do dziś eksploatowane. Wagony 13N były pierwszymi produkowanymi w Polsce tramwajami, wyposażonymi w rozrząd samoczynny oraz nożny nastawnik jazdy.
Znajdujący się w Poznaniu egzemplarz, został pozyskany ze stolicy w 1998 r. (w wyniku wymiany za poznański wagon typu 102Na 42). Pochodzi on z jednej, z wczesnych serii produkcyjnych, a podczas eksploatacji był poddawany modyfikacjom.
W marcu 2008 r. poznański wagon 13N 115 został odstawiony ze względu na zły stan techniczny. W 2010 r. został przekazany Szkole Aspirantów, gdzie młodzi strażacy ćwiczą akcje ratownicze w wagonie tramwajowym.
Fuchs/Heidelberg KSW
158
Wagony typu KSW (Kriegsstrassenbahnwagen - Wojenny Wagon Tramwajowy) dostarczone zostały do Poznania w 1944 r. Prosta konstrukcja umożliwiała bezproblemową eksploatację także w okresie wojennych niedoborów części zamiennych, a szerokie jednoskrzydłowe drzwi umieszczone po obu stronach pudła ułatwiały szybką ewakuację pasażerów w momencie bombardowania.
W latach 60. rozpoczęto modernizację wagonów typu H na jednokierunkowe z instalacją niskiego napięcia, z elektrycznie otwieranymi drzwiami i opuszczanymi oknami.
W 2008 r., zachowany jako techniczny wagon typu H, został wpisany do ewidencji zabytków ruchomych.
Wismar S2D
423
Zniszczenia drugiej wojny światowej sprawiły, że Poznań nie dysponował odpowiednią do potrzeb ilością taboru tramwajowego. Po wojnie podjęto decyzję o zakupie używanych wagonów ze Szczecina. Wśród 30 zakupionych w 1946 r. wozów, znalazły się m.in. wagony doczepne z wejściem pośrodku produkowane w fabrykach w Wismarze i Niesky.
Zachowany wagon o numerze 423 (o szczecińskim numerze 502) został odnaleziony na działce w Suchym Lesie w 2003 r.
W 2008 r. wagon został wpisany do ewidencji zabytków ruchomych.
Podwozie wagonu typu I
2054
Od kilkudziesięciu lat, wagon towarowy nr 2054 stał na terenie zajezdni tramwajowej przy ul. Gajowej. Stopniowe likwidowanie obiektów znajdujących się na Jeżycach było dobrą okazją do wyjęcia pojazdu zbudowanego na historycznym podwoziu tramwaju elektrycznego typu I lub II (takie wagony eksploatowano w Poznaniu od 1898 r.). Przebudowy wagonu na towarowy dokonano jeszcze przed II wojną światową - i od tego czasu pojazd pełnił funkcję kontenera na odpady ze stolarni.
Zabytkowy wagon przewieziono na teren zajezdni przy ul. Głogowskiej, gdzie podwozie zostanie odnowione, a w przyszłości posłuży do odbudowy wagonu osobowego pochodzącego z końca XIX w.
W 2010 r. podwozie Bergische Stahlindustrie z 1898 r. zostało wpisane do ewidencji zabytków ruchomych.
Bejines 3G
805
Ze względu na katastrofalny stan niektórych wagonów generacji N, miejski przewoźnik z radością przyjął propozycję rządu Holandii o podarowaniu 18 tramwajów typu 1G i 2G z Amsterdamu. Dodatkowo miejski przewoźnik dokupił dwa tramwaje po okazyjnej cenie. Wyprodukowane w latach 1956-1959 przez zakłady „Beynes” wagony trafiły do Poznania w latach 1991-1995. Głównym mankamentem wagonów były wąskie drzwi, zamykające się automatycznie po 4 sekundach od zwolnienia najniższego stopnia wejściowego. Wagonom pozostawiono numerację z Amsterdamu, a żółto-szary lakier z czasem zastępowały reklamy.
Ostatni zachowany wagon o numerze 805 jest przedstawicielem wagonów typu 3G, które zostały zakupione w 2003r. w liczbie 11 sztuk. W 2011 r. odbyła się parada pożegnalna "Holendrów" po której w eksploatacji liniowej pozostał jeden pojazd kursujący do października 2012 roku. Pod koniec stycznia 2013r., #805 został przekwalifikowany na wagon historyczny. Obecnie oczekuje remontu oraz przywrócenia oryginalnych amsterdamskich barw.
| Producent: | Rodzaj wagonu: | Rok produkcji: | Numer inwentarzowy: | Numer taborowy: | Ilość miejsc siedzących: | Ilość miejsc stojących: | Wymiary (w mm): |
| Beijnes | Silnikowy przegubowy | 1960 | 805 | 610 | - | - | x/x/x |
